Ileodictyon pełen wdzięku (Ileodictyon gracile)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Phallomycetidae (Velkovye)
  • Zamówienie: Phallales (Wesołych)
  • Rodzina: Phallaceae (Veselkovye)
  • Rodz: Ileodiction (Ileodiction)
  • Typ: Ileodictyon gracile (Ileodictyon pełen wdzięku)

:

  • Clathrus biały
  • Clathrus pełen wdzięku
  • Clathrus gracilis
  • Clathrus cibarius fa. smukły
  • Jedzenie Ileodictyon var. smukły
  • Clathrus albicans var. smukły
  • Clathrus pośredni

Ileodictyon gracile (Ileodictyon gracile) zdjęcie i opis

Jeden z najczęstszych wesołych ptaków w Australii, Ileodictyon, pełen wdzięku, wygląda jak pełna wdzięku, biała klatka. W przeciwieństwie do wielu podobnych grzybów, często odrywa się od podstawy, co budzi pewne skojarzenia z tumbleweed, można się zastanawiać, czy toczy się jak maleńka śmierdząca druciana kulka po australijskich polach? Jadalne ileodictyon – podobny gatunek, który ma grubsze, bardziej miękkie membrany i jest bardziej powszechny w Nowej Zelandii. Oba gatunki zostały wprowadzone do innych regionów świata (Afryka, Europa, Ocean Spokojny) w wyniku działalności człowieka.

Roztocz. Rośnie pojedynczo lub w grupach na glebie i ściółce w lasach lub na obszarach uprawnych, przez cały rok w tropikalnych i subtropikalnych regionach Australii, Tasmanii, Samoa, Japonii, Afryki i Europy.

Ciało owocowe: Początkowo białawe kuliste „jajo” o średnicy do 3 centymetrów, z białymi pasmami grzybni. Jajko nie pęka stopniowo, ale raczej „eksploduje”, dzieląc się z reguły na 4 płatki. Dorosły owocnik „wyskakuje” z niego, rozwijając się w rodzaj zaokrąglonej szachownicy o średnicy od 4 do 20 centymetrów, składającej się z 10-30 komórek. Komórki są w większości pięciokątne.

Mostki są gładkie, lekko spłaszczone, o średnicy około 5 mm. Na skrzyżowaniach widoczne są wyraźne zgrubienia. Kolor biały, białawy. Wewnętrzna powierzchnia tej „komórki” pokryta jest warstwą zarodnikowego śluzu o oliwkowym, oliwkowo-brązowym kolorze.

Pęknięte jajo pozostaje przez jakiś czas w postaci volvy u podstawy owocnika, jednak dojrzała struktura może się od niego oderwać.

Zapach określany jako „obrzydliwy, cuchnący” lub jak zapach kwaśnego mleka.

Charakterystyka mikroskopowa: Zarodniki szkliste, (4-) 4,5-5,5 (-6) x 1,8-2,4 µm, wąsko elipsoidalne, gładkie, cienkościenne. Basidia 15-25 x 4-6 mikronów. Cystydy są nieobecne.

Australia, Tasmania, Samoa, Japonia, RPA, Afryka Wschodnia (Burundi), Afryka Zachodnia (Ghana), Afryka Północna (Maroko), Europa (Portugalia).

Grzyb jest prawdopodobnie jadalny w stadium „jajka”, podczas gdy nie ma jeszcze tego specyficznego zapachu, który jest charakterystyczny dla wielu dorosłych owocników tego grzyba.

Jak wspomniano powyżej, Ileodictyon jadalny jest bardzo podobny, jego „klatka” jest nieco większa, a nadproża są grubsze.

Jako ilustrację wykorzystano zdjęcie z witryny mushroomexpert.com.

Dodaj komentarz