Hypokrea siarkowo-żółta (Trichoderma siarkowa)

Systematyka:
  • Oddział: Ascomycota (Ascomycetes)
  • Podział: Pezizomycotina (Pezizomycotyny)
  • Klasa: Sordariomycetes (Sordariomycetes)
  • Podklasa: Hypocreomycetidae (Hypocreomycetes)
  • Zamówienie: Hypocreales (Hypocreales)
  • Rodzina: Hypocreaceae (Hypocreaceae)
  • Rodz: Trichoderma (Trichoderma)
  • Typ: Trichoderma sulphureum (Hypocrea sulphur yellow)

Owocnik żółtej hipokrej siarki:

Początkowo objawia się w postaci matowych fragmentów na owocniku eksydii gruczołowej, Exidia glandulosa; z czasem fragmenty rosną, twardnieją, nabierając charakterystycznego siarkowożółtego koloru i łączą się w jeden konglomerat. Rozmiary mogą się znacznie różnić w zależności od warunków wzrostu; w końcowej fazie rozwoju rozmiar siarkowo-żółtej hipokrecji może wynosić do dziesięciu lub więcej centymetrów. Powierzchnia jest pagórkowata, pofalowana, obficie pokryta ciemnymi kropkami – ujściami perytecji. Innymi słowy, bezpośrednio owocniki grzyba, w których odpowiednio powstają zarodniki.

Miąższ ciała hipokreny jest siarkowo-żółty:

Gęsty, nozdrza, żółty lub żółtawy.

Sory proszek:

Biały.

Spread:

Żółta siarka hipokreowa Trichoderma siarkowa występuje gdzieś od połowy lub końca czerwca do połowy lub końca września (czyli przez całą ciepłą i mniej lub bardziej wilgotną porę), pobudzając ekssydia gruczołowe w miejscach jej tradycyjnego wzrostu – na wilgotnych szczątkach drzew liściastych. Może rosnąć bez widocznych śladów grzyba gospodarza.

Podobne gatunki:

Rodzaj Hypocrea zawiera kilka mniej lub bardziej podobnych gatunków, wśród których szczególnie wyróżnia się Hypocrea citrina – grzyb jest raczej żółtawy i nie do końca rośnie w tych miejscach. Reszta jest jeszcze mniej podobna.

Jadalność:

Sam grzyb żywi się grzybami, nie ma tu miejsca dla człowieka.

Dodaj komentarz