Hypokrea siarkowo-żółta (Trichoderma siarkowa)
- Oddział: Ascomycota (Ascomycetes)
- Podział: Pezizomycotina (Pezizomycotyny)
- Klasa: Sordariomycetes (Sordariomycetes)
- Podklasa: Hypocreomycetidae (Hypocreomycetes)
- Zamówienie: Hypocreales (Hypocreales)
- Rodzina: Hypocreaceae (Hypocreaceae)
- Rodz: Trichoderma (Trichoderma)
- Typ: Trichoderma sulphureum (Hypocrea sulphur yellow)
Owocnik żółtej hipokrej siarki:
Początkowo objawia się w postaci matowych fragmentów na owocniku eksydii gruczołowej, Exidia glandulosa; z czasem fragmenty rosną, twardnieją, nabierając charakterystycznego siarkowożółtego koloru i łączą się w jeden konglomerat. Rozmiary mogą się znacznie różnić w zależności od warunków wzrostu; w końcowej fazie rozwoju rozmiar siarkowo-żółtej hipokrecji może wynosić do dziesięciu lub więcej centymetrów. Powierzchnia jest pagórkowata, pofalowana, obficie pokryta ciemnymi kropkami – ujściami perytecji. Innymi słowy, bezpośrednio owocniki grzyba, w których odpowiednio powstają zarodniki.
Miąższ ciała hipokreny jest siarkowo-żółty:
Gęsty, nozdrza, żółty lub żółtawy.
Sory proszek:
Biały.
Spread:
Żółta siarka hipokreowa Trichoderma siarkowa występuje gdzieś od połowy lub końca czerwca do połowy lub końca września (czyli przez całą ciepłą i mniej lub bardziej wilgotną porę), pobudzając ekssydia gruczołowe w miejscach jej tradycyjnego wzrostu – na wilgotnych szczątkach drzew liściastych. Może rosnąć bez widocznych śladów grzyba gospodarza.
Podobne gatunki:
Rodzaj Hypocrea zawiera kilka mniej lub bardziej podobnych gatunków, wśród których szczególnie wyróżnia się Hypocrea citrina – grzyb jest raczej żółtawy i nie do końca rośnie w tych miejscach. Reszta jest jeszcze mniej podobna.
Jadalność:
Sam grzyb żywi się grzybami, nie ma tu miejsca dla człowieka.