Korzeń Hebeloma (Hebeloma radicosum)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Hymenogastraceae (Hymenogaster)
- Rodz: Hebeloma (Hebeloma)
- Typ: Hebeloma radicosum (korzeń Hebeloma)
- Hebeloma kłączowaty
- Zakorzeniony Hypholoma
- Korzenie Hypholoma
- Agaricus radicosus
Korzeń Hebeloma or w kształcie korzenia (łac. Hebeloma radicosum) to grzyb z rodzaju Hebeloma (Hebeloma) z rodziny Strophariaceae. Wcześniej rodzaj przypisywano do rodzin Cobweb (Cortinariaceae) i Bolbitiaceae (Bolbitiaceae). Niejadalny ze względu na niski smak, czasami uważany za mało wartościowy warunkowo jadalny grzyb, nadający się do użycia w ograniczonych ilościach w połączeniu z innymi grzybami.
Korzeń Hebeloma kapelusza:
Duży, o średnicy 8-15 cm; już w młodości przybiera charakterystyczny „półwypukły” kształt, z którym nie rozstaje się do późnej starości. Kolor czapek jest szarobrązowy, jaśniejszy na brzegach niż w środku; powierzchnia pokryta jest dużymi, niełuszczącymi się łuskami o ciemniejszym kolorze, co sprawia, że wygląda na „ospowatą”. Miąższ gęsty i gęsty, białawy, o gorzkim smaku i zapachu migdałów.
Dokumentacja:
Częste, luźne lub częściowo przylegające; kolor zmienia się od jasnoszarego w młodości do brązowo-glinianego w wieku dorosłym.
Proszek zarodników:
Żółtawo-brązowy.
Szypułka korzenia hebeloma:
Wysokość 10-20 cm, często zakrzywiona, rozszerzająca się przy powierzchni gleby. Cechą charakterystyczną jest długi i stosunkowo cienki „proces korzeniowy”, dzięki któremu korzeń hebeloma otrzymał swoją nazwę. Kolor – jasnoszary; powierzchnia nogi jest gęsto pokryta „spodniami” z płatków, które z wiekiem zsuwają się w dół.
Spread:
Występuje od połowy sierpnia do początku października w lasach różnych typów, tworząc mikoryzę z drzewami liściastymi; często korzeń hebeloma można znaleźć w miejscach z uszkodzoną wierzchnią warstwą gleby – w rowkach i dołach, w pobliżu nor gryzoni. W udanych latach dla siebie może się spotkać w bardzo dużych grupach, w nieudanych latach może być całkowicie nieobecny.
Podobne gatunki:
Duży rozmiar i charakterystyczny „korzeń” nie pozwalają pomylić Hebeloma radicosum z żadnym innym gatunkiem.
Jadalność:
Niby niejadalne, choć nie trujące. Gorzka miazga i niedostępność „materiału doświadczalnego” nie pozwalają na wyciągnięcie poważnych wniosków w tej sprawie.