chrząszcz gnojowy (Panaeolina fenisecii)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Psathyrellaceae (Psatyrellaceae)
- Rodz: Panaeolina (Paneolina)
- Typ: Panaeolina foenisecii (chrząszcz gnojowy)
- Siano Paneolus
Czas zbierania: rośnie od wiosny do początku grudnia, najlepiej we wrześniu i październiku.
Lokalizacja: pojedynczo lub w grupach na krótkiej trawie. na trawnikach, polach, dolinach rzek czy żyznych pastwiskach.
Wymiary: 8 – 25 mm ∅, 8 – 16 mm wysokości.
Formularz: najpierw półkolisty do szeroko stożkowego, potem dzwonkowaty, wiele parasolowatych na końcu, ale nigdy płaski.
Kolor: od beżowożółtego do cynamonowego, z jasnobrązową powierzchnią, błyszczącą po wyschnięciu. Gdy są mokre, stają się ciemnoczerwono-brązowe.
Powierzchnia: miękkie rowki, gdy są wilgotne, podarte i łuszczące się po wyschnięciu, szczególnie u starszych okazów.
Wymiary: 20 – 80 mm wysokości, 3 – 4 mm ∅.
Formularz: proste i jednolite, czasem lekko płaskie.
Kolor: jasny, z czerwonawym odcieniem, jeśli jest suchy, staje się brązowy, gdy jest mokry. trzonek jest zawsze jaśniejszy od kapelusza, zwłaszcza w górnej części i u młodych osobników brązowawy u łapy.
Powierzchnia: gładkie, puste, kruche, kruche. Brak dzwonka.
Kolor: bladobrązowy i cętkowany (nie wszędzie wytwarza zarodniki), z białymi brzegami, ciemnieje do czarnych plamek (gdy zarodniki są dojrzałe i opadają), dużo bardziej brązowe niż gatunki Panaeolus (chrząszcze gnojowe).
Lokalizacja: stosunkowo blisko siebie, szeroko zrośnięty z łodygą, adnat.
Grzyb ten łatwo pomylić z równie niejadalnym Panaeolus papilionaceus.
DZIAŁALNOŚĆ: lekka do średniej.
Kan man dö av Panaeolina foenisecii