Zdjęcie i opis chrząszcza gnojowego (Coprinopsis lagopus)

Chrząszcz gnojowy włochaty (Coprinopsis lagopus)

Puszysty chrząszcz gnojowylub puszysty (łac. Coprinopsis lagopus) to nietrujący grzyb z rodzaju Coprinopsis (patrz Coprinus).

Puszysty kapelusz żuka gnojowego:

wrzecionowato-eliptyczny u młodych grzybów, w miarę dojrzewania (w ciągu dnia, już nie) otwiera się do dzwonowatego, a następnie prawie płaskiego z zawiniętymi brzegami; autoliza, czyli samorozpuszczanie się kapelusza, zaczyna się na etapie dzwonowatym, tak że zazwyczaj tylko jego środkowa część przetrwa do etapu „płaskiego”. Średnica kapelusza (na etapie wrzecionowatym) wynosi 1-2 cm, wysokość – 2-4 cm. Powierzchnia jest gęsto pokryta resztkami pospolitego welonu – małymi białymi płatkami, podobnymi do stosu; w rzadkich odstępach widoczna jest oliwkowo-brązowa powierzchnia. Miąższ kapelusza jest bardzo cienki, kruchy, szybko rozkłada się z talerzy.

Dokumentacja:

Częste, wąskie, luźne, jasnoszare w ciągu pierwszych kilku godzin, następnie ciemnieją do czerni, zamieniając się w atramentowy śluz.

Proszek zarodników:

Fioletowo-czarny.

Noga:

Wysokość 5-8 cm, grubość do 0,5 mm, cylindryczna, często zakrzywiona, biała, pokryta jasnymi łuskami.

Spread:

Chrząszcz włochaty występuje niekiedy „latem i jesienią” (do wyjaśnienia wymaga termin owocowania) w różnych miejscach na dobrze spróchniałych szczątkach drzew liściastych, a czasem, oczywiście, na bogato nawożonej glebie. Owocniki grzyba rozwijają się i znikają bardzo szybko, Coprinus lagopus jest rozpoznawalny dopiero w pierwszych godzinach życia, więc jasność co do rozmieszczenia grzyba nie nadejdzie szybko.

Podobne gatunki:

Rodzaj Coprinus obfituje w podobne gatunki – rozmycie cech i krótka żywotność znacznie utrudniają analizę. Eksperci nazywają lagopis Coprinus jako „sobowtór” włochatego żuka gnojowego, który sam jest większy, a zarodniki mniejsze. Ogólnie jest dużo żuków gnojowych, u których pospolita zasłona pozostawia na kapeluszu małe białe ozdoby; Coprinus picaceus wyróżnia się czarną skórką i większymi płatkami, podczas gdy Coprinus cinereus jest mniej ozdobny, większy i rośnie na glebie. W ogóle nie może być mowy o jakiejkolwiek pewności określenia cechami makroskopowymi, nie mówiąc już o wróżbiarstwie z fotografii.