Jodła Gloeophyllum (Gloeophyllum abietinum) zdjęcie i opis

Jodła Gleophyllum (Gloeophyllum abietinum)

Obszar uXNUMXbuXNUMXbdystrybucja jodły gleophillum jest szeroki, ale jest rzadki. W naszym kraju rośnie we wszystkich regionach świata – w strefie umiarkowanej i subtropikalnej. Preferuje osiedlanie się na drzewach iglastych – jodła, świerk, cyprys, jałowiec, sosna (zazwyczaj rośnie na martwym lub zamierającym drewnie). Występuje również na drzewach liściastych – dębie, brzozie, buku, topoli, ale znacznie rzadziej.

Jodła Gleophyllum powoduje brązową zgniliznę, która rozwija się bardzo szybko i pokrywa całe drzewo. Grzyb ten może również osiedlać się na impregnowanym drewnie.

Owocniki są reprezentowane przez czapki. Grzyb jest rośliną wieloletnią, dobrze zimuje.

Kapelusze – leżące, siedzące, bardzo często zrośnięte ze sobą. Są szeroko przytwierdzone do podłoża, tworząc wachlarzowate formacje. Rozmiary czapek – do 6-8 cm średnicy, szerokość – do 1 cm.

U młodych grzybów powierzchnia jest lekko aksamitna, przypominająca filc, w wieku dorosłym prawie naga, z małymi rowkami. Kolor jest inny: od bursztynowego, jasnobrązowego do ciemnobrązowego, brązowego, a nawet czarnego.

Hymenofor grzyba jest płytkowy, natomiast płytki są rzadkie, z mostkami, faliste. Często rozdarty. Barwa – jasna, biaława, potem – brązowa, z charakterystycznym nalotem.

Miąższ jest włóknisty o czerwono-brązowym kolorze. Jest gęstszy na krawędzi, a czapka przylegająca do górnej strony jest luźna.

Zarodniki mogą mieć różny kształt – elipsoidalny, cylindryczny, gładki.

Jodła Gleophyllum to grzyb niejadalny.

Podobnym gatunkiem jest gleophyllum wlotowy (Gloeophyllum sepiarium). Ale w gleophyllum jodły kolor czapek jest bardziej nasycony (w wlocie jest jasny, z żółtawym odcieniem wzdłuż krawędzi) i nie ma na nim stosu. Również w jodle Gleophyllum, w przeciwieństwie do jej krewniaka, płytki hymenoforowe są rzadsze i często rozdarte.