Hydnellum peckii (Hydnellum peckii)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Thelephorales (teleforyczne)
- Rodzina: Bankeraceae
- Rodz: Hydnellum (Gidnellum)
- Typ: Hydnellum peckii (Hydnellum Pekka)
Nazwę tego grzyba można przetłumaczyć jako „krwawiący ząb”. Jest to dość powszechny niejadalny grzyb, który rośnie w lasach iglastych Europy i Ameryki Północnej. Podobnie jak pieczarki należy do pieczarek, ale w przeciwieństwie do nich jest niejadalny. Istnieją rozwiązania, które mają na celu uzyskanie surowicy na bazie trucizny z tego grzyba.
Z wyglądu hydnelowe wypieki przypomina zużytą gumę do żucia, krwawi, ale pachnie truskawkami. Patrząc na tego grzyba, pojawia się skojarzenie, że jest spryskany krwią zranionego zwierzęcia. Jednak w rzeczywistości po bliższym przyjrzeniu się można zauważyć, że ta ciecz tworzy się wewnątrz samego grzyba i wypływa przez pory.
Został otwarty w 1812 roku. Zewnętrznie wygląda bardzo atrakcyjnie i apetycznie i jest nieco podobny do płaszcza przeciwdeszczowego polanego sokiem porzeczkowym lub syropem klonowym.
Owocniki mają białą, aksamitną powierzchnię, która z czasem może stać się beżowa lub brązowa. Ma małe zagłębienia, a młode osobniki wydzielają z powierzchni krwistoczerwone krople cieczy. Grzyb ma nieprzyjemny smak miazgi korkowej. Brązowy proszek zawierający zarodniki.
Wypieki Hydnellum Ma dobre właściwości antybakteryjne i zawiera związki chemiczne, które mogą rozrzedzać krew. Być może w niedalekiej przyszłości grzyb ten stanie się substytutem penicyliny, którą pozyskiwano również z grzybów Penicillium notatum.
Ten grzyb ma wyjątkową cechę, która polega na tym, że może wykorzystywać soki glebowe i owady, które spadają na niego przez zaniedbanie w zakresie odżywiania. Przynętą dla nich jest właśnie szkarłatno-czerwony nektar, który wyróżnia się na wierzchu młodych grzybów.
Na brzegach czapki z wiekiem pojawiają się ostre nacieki, dzięki czemu w nazwie grzyba pojawiło się słowo „ząb”. Kapelusz „krwawego zęba” ma średnicę 5-10 cm, łodyga ma około 3 cm długości. Ze względu na smugi krwi grzyb jest dość widoczny wśród innych roślin w lesie. Rośnie w Ameryce Północnej, Australii i Europie.