Floccularia Ricken (Floccularia Rickenii)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Zamówienie: Agaricales (Agaric lub Lamellar)
- Rodzina: Agaricaceae (pieczarki)
- Rodz: Floccularia (Floccularia)
- Typ: Floccularia rickenii (Floccularia Rickena)
:
- Repartitella rickenii
głowa 3–8 (do 12 cm) średnicy, grube, początkowo mięsiste półkuliste, z wiekiem wypukłe na brzuchu, suche, matowe, z koncentrycznymi brodawkami stożkowymi 3–8-stronnymi (pozostałością wspólnej welonu) 0,5– 5 mm, łatwo złuszcza się po wysuszeniu, brzeg czapki jest zakrzywiony, następnie prosty, często z resztkami narzuty. Najpierw białe, później kremowobiałe, ciemniejsze w środku, szarawo słomkowożółte lub jasnocytrynowoszare z zagiętym brzegiem.
Dokumentacja Flokulia Rickena adnate, czyli lekko opadająca na łodydze, cienka, gęsta, biała, potem jasnokremowa, z cytrynowym odcieniem.
Połóż: kolor kapelusza, cylindryczny, poniżej mocno pogrubiony, wys. 2-8 cm, średnica 1,5-2,5 cm. U góry naga, od dołu pokryta resztkami pospolitego welonu w postaci warstwowych brodawek wielkości 0,5-3 mm. Pierścień znajduje się na szczycie łodygi i szybko znika.
Miazga: Miąższ gęsty, biały, nie zmienia się na przełomie.
Zapach: przyjemny grzyb
Smak: słodkawy
proszek zarodników: kremowe, zarodniki 4,0-5,5 × 3,0-4,0 µm, szeroko owalne, czasem prawie kuliste, lekko spiczaste w kierunku podstawy, gładkie, bezbarwne, często z kroplą oleju.
maj-październik. za granicą dystrybuowany na Ukrainie, Węgrzech, w Czechach i Słowacji; w naszym kraju w obwodzie rostowskim i wołgogradzkim, rzadki gatunek, wymieniony w Czerwonej Księdze Ukrainy i obwodzie rostowskim.
Na Ukrainie rośnie na sztucznych plantacjach białej akacji oraz w naturalnych zbiorowiskach klonu tatarskiego (na piaskach).
W rejonie Wołgogradu i Rostowa – w lasach zmieszanych z sosną.
Dane są sprzeczne: według niektórych źródeł smaczny grzyb jadalny, według innych grzyb jadalny o słabym smaku.
Nie ma podobnych gatunków.
Zdjęcie: Wasilij z Kamyszyna