rozszczepiony aurantiporus (Aurantiporus fissilis) zdjęcie i opis

rozszczepialny aurantiporus (Aurantiporus fissilis)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
  • Zamówienie: Polyporale (Polypore)
  • Rodzina: Polyporaceae (Polyporaceae)
  • Rodzaj: Aurantiporus (Aurantiporus)
  • Typ: Aurantiporus fissilis (aurantiporus rozszczepialny)


Tyromyces fisilis

rozszczepiony aurantiporus (Aurantiporus fissilis) zdjęcie i opis

Autor zdjęcia: Tatyana Svetlova

Najczęściej tinder aurantiporus fissile występuje na drzewach liściastych, preferując brzozy i osiki. Również w dziuplach i na pniach jabłoni można zobaczyć pojedyncze lub zrośnięte owocniki. Rzadziej grzyb rośnie na drzewach dębowych, lipowych i iglastych.

Aurantiporus fissilis ma dość duże rozmiary – do 20 centymetrów średnicy, przy czym grzyb może mieć również dużą wagę.

Owocniki są albo płaskie, albo w kształcie kopyt, białe, podczas gdy powierzchnia kapeluszy często ma różowy połysk. Grzyb rośnie pojedynczo lub całymi rzędami wzdłuż pnia drzewa, gdzieniegdzie rośnie razem z kapeluszami. Przy rozcięciu lub przerwie czapki szybko stają się różowe, a nawet fioletowe.

Hymenofor bardzo duży, porowaty. Rurki hymenoforu są białawe i mają zaokrąglony kształt.

Grzyb ma bardzo soczysty, mięsisty miąższ o białym kolorze.

Aurantiporus fissile nie jest spożywany, ponieważ należy do kategorii grzybów niejadalnych.

Zewnętrznie pachnące Trametes (Trametes suaveolens) i Spongipellis gąbczaste (Spongipellis spumeus) są do niego bardzo podobne. Ale rozszczepiający się aurantiporus ma większe pory, a także duże owocniki, co od razu odróżnia go od wszystkich grzybów hubki z rodzaju Tyromyces i Postia.

Dodaj komentarz