rozszczepialny aurantiporus (Aurantiporus fissilis)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Polyporale (Polypore)
- Rodzina: Polyporaceae (Polyporaceae)
- Rodzaj: Aurantiporus (Aurantiporus)
- Typ: Aurantiporus fissilis (aurantiporus rozszczepialny)
Tyromyces fisilis
Autor zdjęcia: Tatyana Svetlova
Najczęściej tinder aurantiporus fissile występuje na drzewach liściastych, preferując brzozy i osiki. Również w dziuplach i na pniach jabłoni można zobaczyć pojedyncze lub zrośnięte owocniki. Rzadziej grzyb rośnie na drzewach dębowych, lipowych i iglastych.
Aurantiporus fissilis ma dość duże rozmiary – do 20 centymetrów średnicy, przy czym grzyb może mieć również dużą wagę.
Owocniki są albo płaskie, albo w kształcie kopyt, białe, podczas gdy powierzchnia kapeluszy często ma różowy połysk. Grzyb rośnie pojedynczo lub całymi rzędami wzdłuż pnia drzewa, gdzieniegdzie rośnie razem z kapeluszami. Przy rozcięciu lub przerwie czapki szybko stają się różowe, a nawet fioletowe.
Hymenofor bardzo duży, porowaty. Rurki hymenoforu są białawe i mają zaokrąglony kształt.
Grzyb ma bardzo soczysty, mięsisty miąższ o białym kolorze.
Aurantiporus fissile nie jest spożywany, ponieważ należy do kategorii grzybów niejadalnych.
Zewnętrznie pachnące Trametes (Trametes suaveolens) i Spongipellis gąbczaste (Spongipellis spumeus) są do niego bardzo podobne. Ale rozszczepiający się aurantiporus ma większe pory, a także duże owocniki, co od razu odróżnia go od wszystkich grzybów hubki z rodzaju Tyromyces i Postia.