Ognisty płatek (Pholiota flammans) zdjęcie i opis

Łuska ognia (Pholiota flammans)

Kapelusz: średnica kapelusza wynosi od 4 do 7 cm. Powierzchnia kapelusza ma jasnożółty kolor. Suche, pokryte wyprostowanymi, szczeciniastymi, skręconymi ku górze małymi łuskami. Łuski mają jaśniejszy kolor niż sama czapka. Łuski tworzą na skuwce prawie regularny wzór w postaci koncentrycznych owali.

Młody grzyb ma wypukły kształt kapelusza, który później staje się płaski, wyprostowany. Krawędzie czapki pozostają owinięte do wewnątrz. Kapelusz jest mięsisty. Kolor może się różnić od cytryny do jaskrawoczerwonego.

Miąższ: niezbyt cienki, miękki, ma żółtawy odcień, ostry zapach i cierpki gorzki smak. Po złamaniu żółtawy kolor miazgi zmienia się na brązowy.

Proszek zarodników: brązowy.

Talerze: u młodego grzyba talerze są żółtawe, u dojrzałego są brązowożółte. Płytki karbowane przylegające do nasadki. Wąskie, częste, pomarańczowe lub złote w młodości i błotnistożółte, gdy są dojrzałe.

Łodyga: Gładka łodyga grzyba ma charakterystyczny pierścień. W górnej części, nad pierścieniem, powierzchnia łodygi jest gładka, w dolnej łuskowata, szorstka. Noga ma prosty cylindryczny kształt. U młodego grzyba noga jest solidna, potem staje się pusta. Pierścień umieszczony bardzo wysoko, gęsto pokryty łuskami. Noga ma ten sam czerwony kolor co czapka. Z wiekiem łuski trochę się odklejają, a pierścień na nodze nie trwa długo. Wysokość łodygi do 8 cm. Średnica do 1 cm. Miąższ w łodydze jest włóknisty i bardzo twardy, koloru brązowawego.

Jadalność: Ognista łuska (pholiota flammans) nie jest zjadana, ale grzyb nie jest trujący. Jest uważany za niejadalny ze względu na nieprzyjemny zapach i gorzki smak.

Podobieństwo: ognisty płatek łatwo pomylić ze zwykłym płatkiem, którego powierzchnia kapelusza i nóżek również jest pokryta płatkami. Ponadto te dwa grzyby rosną w tych samych miejscach. Możesz nieświadomie pomylić płatek ognia z innymi przedstawicielami tego rodzaju, ale jeśli znasz wszystkie cechy flammanów Pholiota, grzyb można łatwo zidentyfikować.

Występowanie: Ognisty płatek występuje dość rzadko, zwykle pojedynczo. Rośnie od połowy lipca do końca września. Preferuje bory mieszane i iglaste, rośnie głównie na pniakach i martwym drewnie gatunków iglastych.