Pytania dotyczące węglowodanów są obecnie bardzo kontrowersyjne. Zalecenia dietetyków mówią, że około połowa naszych kalorii pochodzi z pokarmów węglowodanowych. Z drugiej strony słyszymy, że węglowodany powodują otyłość i cukrzycę typu 2, a większość z nas powinna ich unikać. Po obu stronach obecne są ważkie argumenty, co sugeruje, że zapotrzebowanie na węglowodany jest indywidualne dla każdego. W artykule szczegółowo omówimy klasyfikację węglowodanów, a także rozważymy ich przydatność. Węglowodany lub węglowodany to cząsteczki składające się z atomów węgla, wodoru i tlenu. W dietetyce węglowodany wraz z białkami i tłuszczami są częścią makroskładników odżywczych. Węglowodany dietetyczne dzielą się na trzy główne kategorie:
- Cukier: Słodkie, krótkołańcuchowe węglowodany. Na przykład glukoza, fruktoza, galaktoza i sacharoza.
- Skrobia: Węglowodany długołańcuchowe, które są przekształcane w glukozę w układzie pokarmowym.
- Błonnik: Organizm ludzki nie wchłania błonnika, ale jest niezbędny dla „dobrej” mikroflory jelitowej.
Głównym zadaniem węglowodanów jest dostarczenie organizmowi energii. Większość z nich jest przekształcana w glukozę, która jest wykorzystywana jako energia. Ponadto węglowodany można przekształcić w tłuszcz (magazynowanie energii) do późniejszego wykorzystania. Wyjątkiem jest błonnik, który nie dostarcza bezpośrednio energii, ale „żywi” przyjazną mikroflorę jelitową. Wykorzystując błonnik bakterie te wytwarzają kwasy tłuszczowe.
- Do węglowodanów zaliczane są również polialkohole. Mają słodki smak, nie zawierają wielu kalorii.
Całe węglowodany są naturalnym błonnikiem i obejmują warzywa, owoce, rośliny strączkowe, ziemniaki i produkty pełnoziarniste. Węglowodany rafinowane to przetworzone węglowodany pozbawione błonnika: słodzone napoje słodzone, soki owocowe, wypieki, biały ryż, białe pieczywo, makaron i inne. Z reguły rafinowana żywność powoduje skoki poziomu cukru we krwi, co sprawia, że jeszcze bardziej masz ochotę na węglowodany. Tak więc, całe źródła węglowodanów dostarczają organizmowi składników odżywczych i błonnika bez powodowania skoków i spadków poziomu cukru we krwi. Warzywa. Zaleca się stosować je codziennie, w różnych odmianach. Owoc. Jabłka, banany, jagody i inne. fasola. Soczewica, fasola, groch i inne. Orzechy: migdał, orzech, makadamia, orzeszki ziemne itp. całe ziarna: komosa ryżowa, brązowy ryż, owies. Słodkie napoje: Coca-Cola, Pepsi itp. Zamknięte soki owocowe: Niestety zawierają dużą ilość cukru rafinowanego, który działa podobnie jak napoje słodzone. chleb pszenny: zawiera bardzo mało składników odżywczych i negatywnie wpływa na procesy metaboliczne. A także lody, ciasta, czekolada, frytki, frytki… Trudno podać jedną ogólną radę, zalecenie dotyczące ilości spożywanych węglowodanów. Norma dla każdego zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć, stan metaboliczny, aktywność fizyczna, osobiste preferencje. Osoby z problemami z nadwagą, cukrzycą typu 2 są wrażliwe na węglowodany, a zmniejszenie ich spożycia przyniesie znaczne korzyści.