Byssonectria naziemna (Byssonectria terrestris)
- Oddział: Ascomycota (Ascomycetes)
- Podział: Pezizomycotina (Pezizomycotyny)
- Klasa: Pezizomycetes (Pezizomycetes)
- Podklasa: Pezizomycetidae (Pezizomycetes)
- Zamówienie: Pezizales (Pezizales)
- Rodzina: Pyronemataceae (Pyronemiczne)
- Rodz: Byssonectria (Bissonectria)
- Typ: Byssonectria terrestris (Bissonectria naziemna)
:
- Thelebolus naziemny
- Sphaerobolus naziemny
Autor zdjęcia: Alexander Kozlovskikh
Owocnik: średnica 0.2-0.4 (0,6) cm, początkowo zamknięty, kulisty, kulisto-spłaszczony, z krótką, wydłużoną szypułką, grzbiet gruszkowaty, prześwitująco żółty, podobny do kawioru, potem z białawą pajęczyną plamką u góry nierówno poszarpane lub szczelinowate, owocnik wklęsły, miskowaty, z pozostałościami białej spatki wzdłuż cienkiej krawędzi, później prawie płaski, z dołkiem pośrodku, żółty, żółto-pomarańczowy, różowawo-pomarańczowy, czerwono-pomarańczowy, z białawym brzegiem, z białymi włosami na zewnątrz, bladożółty lub jednobarwny z krążkiem, u podstawy z zielonkawym odcieniem.
Białawy proszek z zarodnikami.
Miąższ jest cienki, gęsto galaretowaty, bezwonny.
Spread:
Wiosną i wczesnym latem, od początku maja do połowy czerwca, w różnych lasach, na ścieżkach, na glebie, na gnijących szczątkach roślin i ściółce z gałązek pokrytych białą grzybnią, według literatury może być „grzybem amoniakalnym” i syntetyzuje azot z moczu amonowego, czyli żyje w miejscach skażonych moczem łosia i innych dużych zwierząt, występuje w stłoczonych grupach, czasem dość dużych, nieczęsto. Z reguły obok nagromadzeń Bissonectria można znaleźć większe brunatne skałoczepy Pseudombrophila.