Byssonectria naziemna (Byssonectria terrestris)

Systematyka:
  • Oddział: Ascomycota (Ascomycetes)
  • Podział: Pezizomycotina (Pezizomycotyny)
  • Klasa: Pezizomycetes (Pezizomycetes)
  • Podklasa: Pezizomycetidae (Pezizomycetes)
  • Zamówienie: Pezizales (Pezizales)
  • Rodzina: Pyronemataceae (Pyronemiczne)
  • Rodz: Byssonectria (Bissonectria)
  • Typ: Byssonectria terrestris (Bissonectria naziemna)

:

  • Thelebolus naziemny
  • Sphaerobolus naziemny

Autor zdjęcia: Alexander Kozlovskikh

Owocnik: średnica 0.2-0.4 (0,6) cm, początkowo zamknięty, kulisty, kulisto-spłaszczony, z krótką, wydłużoną szypułką, grzbiet gruszkowaty, prześwitująco żółty, podobny do kawioru, potem z białawą pajęczyną plamką u góry nierówno poszarpane lub szczelinowate, owocnik wklęsły, miskowaty, z pozostałościami białej spatki wzdłuż cienkiej krawędzi, później prawie płaski, z dołkiem pośrodku, żółty, żółto-pomarańczowy, różowawo-pomarańczowy, czerwono-pomarańczowy, z białawym brzegiem, z białymi włosami na zewnątrz, bladożółty lub jednobarwny z krążkiem, u podstawy z zielonkawym odcieniem.

Białawy proszek z zarodnikami.

Miąższ jest cienki, gęsto galaretowaty, bezwonny.

Spread:

Wiosną i wczesnym latem, od początku maja do połowy czerwca, w różnych lasach, na ścieżkach, na glebie, na gnijących szczątkach roślin i ściółce z gałązek pokrytych białą grzybnią, według literatury może być „grzybem amoniakalnym” i syntetyzuje azot z moczu amonowego, czyli żyje w miejscach skażonych moczem łosia i innych dużych zwierząt, występuje w stłoczonych grupach, czasem dość dużych, nieczęsto. Z reguły obok nagromadzeń Bissonectria można znaleźć większe brunatne skałoczepy Pseudombrophila.

Dodaj komentarz