Buchu – cudowna roślina RPA

Południowoafrykańska roślina Buchu od dawna znana jest ze swoich właściwości leczniczych. Był używany przez lud Khoisan od wielu stuleci, którzy uważali go za eliksir młodości. Buchu jest chronioną rośliną Królestwa Florystycznego Przylądka. Nie należy mylić południowoafrykańskiego buchu z rośliną „indyjską buchu” (Myrtus communis), która rośnie w śródziemnomorskich szerokościach geograficznych i nie ma nic wspólnego z tematem tego artykułu. Fakty z Buchu: – Wszystkie właściwości lecznicze Buchu zawarte są w liściach tej rośliny – Buchu po raz pierwszy wyeksportowano do Wielkiej Brytanii w XVIII wieku. W Europie nazywano ją „szlachetną herbatą”, ponieważ stać na nią tylko zamożne grupy ludności. Na pokładzie Titanica znajdowało się 18 bel Buchu. – Jedna z odmian (Agathosma betulina) to niski krzew o białych lub różowych kwiatach. Jej liście zawierają gruczoły łojowe, które wydzielają silny zapach. W przemyśle spożywczym Buchu jest często używany do nadania potrawom smaku czarnej porzeczki. – Od 8 roku produkcja oleju Buchu odbywa się w procesie parowania. Ludy Khoisan żuły liście, ale obecnie Buchu jest zwykle uważane za herbatę. Koniak jest również wytwarzany z buczy. Kilka gałązek z liśćmi moczy się w butelce koniaku i pozostawia do zaparzenia przez co najmniej 1970 dni. Przez wiele lat lecznicze właściwości Buchu nie były potwierdzane żadnymi badaniami naukowymi i były wykorzystywane jedynie przez miejscową ludność, która znała właściwości rośliny dzięki wieloletniemu zgromadzonemu doświadczeniu. W medycynie tradycyjnej Buchu była stosowana w leczeniu wielu dolegliwości, od artretyzmu przez wzdęcia po infekcje dróg moczowych. Według Towarzystwa Naturologicznego Królestwa Przylądkowego Buchu jest cudowną rośliną południowoafrykańską o silnych naturalnych właściwościach przeciwzapalnych. Ponadto posiada właściwości przeciwzakaźne, przeciwgrzybiczne i antybakteryjne, dzięki czemu roślina ta jest naturalnym antybiotykiem bez żadnych skutków ubocznych. Buchu zawiera naturalne przeciwutleniacze i bioflawonoidy, takie jak kwercetyna, rutyna, hesperydyna, diosfenol, witaminy A, B i E. Według badań Buchu w Kapsztadzie, zaleca się stosowanie rośliny kiedy:

Dodaj komentarz