Borowik wielobarwny (Leccinum variicolor)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Zamówienie: Boletales (Boletales)
  • Rodzina: Boletaceae (Boletaceae)
  • Rodz: Leccinum (Obabok)
  • Typ: Leccinum variicolor (Boletus variicolor)

Borowik wielokolorowy (Leccinum variicolor) zdjęcie i opis

Kapelusz:

Borowik ma wielokolorowy kapelusz o charakterystycznym szaro-białawym kolorze myszy, pomalowany osobliwymi „pociągnięciami”; średnica – w przybliżeniu od 7 do 12 cm, kształt od półkulistego, zamkniętego do poduszkowatego, lekko wypukłego; grzyb jest ogólnie bardziej „zwarty” niż borowik, choć nie zawsze. Miąższ kapelusza jest biały, na kroju lekko różowieje, o lekkim przyjemnym zapachu.

Warstwa zarodników:

Rurki są drobno porowate, u młodych grzybów jasnoszare, z wiekiem stają się szarobrązowe, często pokryte ciemniejszymi plamami; po naciśnięciu może również zmienić kolor na różowy (a może, podobno, nie stanie się różowy).

Proszek zarodników:

Jasnobrązowy.

Noga:

10-15 cm wysokości i 2-3 cm grubości (wysokość łodygi zależy od wysokości mchu powyżej której należy podnieść kapelusz), cylindryczny, nieco pogrubiony w dolnej części, biały, gęsto porośnięty z czarnymi lub ciemnobrązowymi łuskami w paski. Miąższ pędu jest biały, u starszych grzybów silnie włóknisty, ścięty u nasady lekko sinieje.

Spread:

Borowik wielobarwny owocuje, podobnie jak jego pospolity odpowiednik, od początku lata do końca października, tworząc mikoryzę głównie z brzozą; spotykany głównie na terenach bagiennych, w mchach. Na naszym terenie jest stosunkowo rzadki, widuje się go nieczęsto, a na południu Naszego Kraju, sądząc po opowieściach naocznych świadków, jest dość zwyczajnym grzybem.

Podobne gatunki:

Trudno zrozumieć drzewa borowików. Sam borowik nie może tego zrobić. Założymy, że borowik różnobarwny różni się od innych przedstawicieli rodzaju Leccinum pasiastym kolorem kapelusza i lekko różowawym miąższem. Jest jednak różowiejący borowik (Leccinum oxydabile), z którym w tym przypadku nie wiadomo, co zrobić, jest zupełnie biały Leccinum holopus. Wyróżnienie borowików to nie tyle kwestia naukowa, ile estetyczna, o czym trzeba pamiętać, aby od czasu do czasu znaleźć pocieszenie.

Jadalność:

Dobry grzyb, na poziomie borowików pospolitych.

Dodaj komentarz