Pierś osiki (kontrowersje Lactarius)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Russulales (Russulovye)
- Rodzina: Russulaceae (Russula)
- Rodz: Lactarius (mleczny)
- Typ: Lactarius controversus (kiść topoli (kiść topoli))
- Bellyanka
- Kontrowersyjny agaricus
Pierś osiki (łac. Lactarius kontrowersyjny) to grzyb z rodzaju Lactarius (łac. Lactarius) z rodziny Russulaceae.
Opis
Kapelusz ∅ 6-30 cm, bardzo mięsisty i gęsty, płasko wypukły i lekko zagłębiony pośrodku, u młodych grzybów z lekko puszystymi brzegami zagiętymi w dół. Wtedy krawędzie prostują się i często stają się pofalowane. Skórka biała lub nakrapiana różowymi plamami, pokryta drobnym puchem i dosyć lepka przy deszczowej pogodzie, czasem z widocznymi strefami koncentrycznymi, bardzo często pokryta przylegającą ziemią i fragmentami ściółki leśnej.
Miąższ jest białawy, gęsty i kruchy, o lekko owocowym zapachu i dość ostrym smaku. Wydziela obficie biały, mleczny sok, który nie zmienia się w powietrzu, jest gorzki.
Noga 3-8 cm wysokości, mocna, niska, bardzo gęsta, czasem ekscentryczna, często zwężona u nasady, biała lub różowawa.
Płytki są częste, niezbyt szerokie, czasem rozwidlone i opadające wzdłuż łodygi, kremowe lub jasnoróżowe
Zarodniki w proszku różowawe, Zarodniki 7 × 5 µm, prawie okrągłe, pofałdowane, żyłkowate, amyloid.
Zmienność
Kolor czapki jest biały lub z różowymi i liliowymi strefami, często koncentrycznymi. Talerze są początkowo białawe, potem stają się różowe, a na końcu stają się jasnopomarańczowe.
Ekologia i dystrybucja
Grzyb osiki tworzy mikoryzę z wierzbą, osiką i topolą. Rośnie w wilgotnych lasach osikowych, lasach topolowych, jest dość rzadki, owocuje zwykle w niewielkich grupach.
Grzyb osiki jest powszechny w cieplejszych częściach strefy klimatu umiarkowanego; w naszym kraju występuje głównie w rejonie Dolnej Wołgi.
Sezon lipiec-październik.
Podobne gatunki
Różni się od innych lekkich grzybów różowawymi talerzami, od białej volushki lekkim pokwitaniem na kapeluszu.
Jakość jedzenia
Grzyb warunkowo jadalny, stosowany głównie w postaci solonej, rzadziej smażony lub gotowany w drugich daniach. Jest ceniony mniej niż prawdziwy i żółty biust.