Albatrellus liliowy (Albatrellus syringae)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
  • Zamówienie: Russulales (Russulovye)
  • Rodzina: Albatrellaceae (Albatrellaceae)
  • Rodz: Albatrellus (Albatrellus)
  • Typ: Albatrellus syringae (Liliowy Albatrellus)

Albatrellus liliowy (Albatrellus syringae) zdjęcie i opis

Albatrellus liliowy należy do dużej grupy grzybów hubowych.

Może rosnąć zarówno na drewnie (preferuje drzewa liściaste), jak i na glebie (podłoga lasu). Gatunek pospolity w Europie (lasy, parki), występujący w Azji, Ameryce Północnej. Rzadko występuje w naszym kraju, okazy znaleziono w regionach centralnych, a także w regionie Leningradu.

Sezon: od wiosny do późnej jesieni.

Basidiomy są reprezentowane przez czapkę i łodygę. Owocniki mogą rosnąć razem, ale zdarzają się też pojedyncze okazy.

Czapki duży (do 10-12 cm), wypukły pośrodku, z klapowanym brzegiem. U młodych grzybów kształt kapelusza ma kształt lejka, w późniejszym okresie – płasko wypukły. Kolor – żółty, kremowy, czasem z ciemnymi plamami. Powierzchnia jest matowa, może mieć lekki puch.

kanały hymenofor – żółty, kremowy, o grubych, mięsistych ściankach, spływający po nodze. Pory są kanciaste.

Połóż w albatrellusie bzu rosnącym na ziemi może osiągnąć 5-6 centymetrów, u okazów na drewnie jest bardzo krótki. Kolor – w tonie kapelusza grzyba. Kształt łodygi może być zakrzywiony, nieco przypominający bulwę. Są sznurki micelarne. W starych grzybach łodyga jest pusta w środku.

Cechą albatrellusa liliowego jest silny splot sępów czapowych i nóg.

Zarodniki są szeroką elipsą.

Należy do jadalnej kategorii grzybów.

Dodaj komentarz