Albatrellus liliowy (Albatrellus syringae)
- Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
- Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
- Zamówienie: Russulales (Russulovye)
- Rodzina: Albatrellaceae (Albatrellaceae)
- Rodz: Albatrellus (Albatrellus)
- Typ: Albatrellus syringae (Liliowy Albatrellus)
Albatrellus liliowy należy do dużej grupy grzybów hubowych.
Może rosnąć zarówno na drewnie (preferuje drzewa liściaste), jak i na glebie (podłoga lasu). Gatunek pospolity w Europie (lasy, parki), występujący w Azji, Ameryce Północnej. Rzadko występuje w naszym kraju, okazy znaleziono w regionach centralnych, a także w regionie Leningradu.
Sezon: od wiosny do późnej jesieni.
Basidiomy są reprezentowane przez czapkę i łodygę. Owocniki mogą rosnąć razem, ale zdarzają się też pojedyncze okazy.
Czapki duży (do 10-12 cm), wypukły pośrodku, z klapowanym brzegiem. U młodych grzybów kształt kapelusza ma kształt lejka, w późniejszym okresie – płasko wypukły. Kolor – żółty, kremowy, czasem z ciemnymi plamami. Powierzchnia jest matowa, może mieć lekki puch.
kanały hymenofor – żółty, kremowy, o grubych, mięsistych ściankach, spływający po nodze. Pory są kanciaste.
Połóż w albatrellusie bzu rosnącym na ziemi może osiągnąć 5-6 centymetrów, u okazów na drewnie jest bardzo krótki. Kolor – w tonie kapelusza grzyba. Kształt łodygi może być zakrzywiony, nieco przypominający bulwę. Są sznurki micelarne. W starych grzybach łodyga jest pusta w środku.
Cechą albatrellusa liliowego jest silny splot sępów czapowych i nóg.
Zarodniki są szeroką elipsą.
Należy do jadalnej kategorii grzybów.