Ahimsa: koncepcja niestosowania przemocy

Ze starożytnego sanskrytu „a” oznacza „nie”, podczas gdy „himsa” jest tłumaczone jako „przemoc, morderstwo, okrucieństwo”. Pierwszą i podstawową koncepcją jam jest brak surowego traktowania wszystkich żywych istot i siebie. Według indyjskiej mądrości przestrzeganie ahimsy jest kluczem do utrzymania harmonijnej relacji ze światem zewnętrznym i wewnętrznym.

W historii filozofii indyjskiej byli nauczyciele, którzy interpretowali ahimsę jako niezachwiany zakaz wszelkiej przemocy, niezależnie od warunków i możliwych konsekwencji. Dotyczy to na przykład religii dżinizmu, która opowiada się za radykalną, bezkompromisową interpretacją niestosowania przemocy. W szczególności przedstawiciele tej grupy religijnej nie zabijają żadnych owadów, w tym komarów.

Mahatma Gandhi jest doskonałym przykładem duchowego i politycznego przywódcy, który zastosował zasadę ahimsy w walce na wielką skalę o niepodległość Indii. Niestosowanie przemocy Gandhi doradzał nawet Żydom, którzy zostali zabici przez nazistów, a także Brytyjczykom, którzy zostali zaatakowani przez Niemcy – przywiązanie Gandhiego do ahimsy było tak wyrzutkiem i bezwarunkowe. W powojennym wywiadzie w 1946 Mahatma Gandhi mówi: „Hitler eksterminował 5 milionów Żydów. To największe ludobójstwo naszych czasów. Gdyby sami Żydzi rzucili się pod nóż wroga, albo do morza ze skał… otworzyłoby to oczy całemu światu i narodowi Niemiec.

Wedy to obszerny zbiór pism, które stanowią podstawę wiedzy hinduskiej, zawierają ciekawą pouczającą historię o ahimsie. Fabuła opowiada o Sadhu, wędrownym mnichu, który co roku podróżuje do różnych wiosek. Pewnego dnia, wchodząc do wioski, zobaczył dużego i groźnego węża. Wąż terroryzował mieszkańców wioski, utrudniając im życie. Sadhu przemówił do węża i nauczył go ahimsy: to była lekcja, którą wąż usłyszał i wziął sobie do serca.

Następnego roku Sadhu wrócił do wioski, gdzie ponownie zobaczył węża. Jakie były zmiany! Kiedyś majestatyczny wąż wyglądał na wychudzonego i posiniaczonego. Sadhu zapytał ją, co spowodowało taką zmianę w jej wyglądzie. Wąż odpowiedział, że wzięła sobie do serca nauki ahimsy, uświadomiła sobie, jakie straszne błędy popełniła i przestała psuć życie mieszkańcom. Gdy przestała być niebezpieczna, była maltretowana przez dzieci: rzucały w nią kamieniami i kpiły z niej. Wąż ledwo mógł wyczołgać się na polowanie, bojąc się opuścić swoje schronienie. Po namyśle Sadhu powiedział:

Ta historia uczy nas, jak ważne jest praktykowanie zasady ahimsy w stosunku do nas samych: aby móc chronić siebie zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Nasze ciało, uczucia i umysł to cenne dary, które pomagają nam na naszej duchowej ścieżce i rozwoju. Nie ma powodu, aby ich krzywdzić lub pozwalać na to innym. W tym sensie wedyjska interpretacja ahimsy różni się nieco od interpretacji Gandhiego. 

1 Komentarzy

  1. თუ შეიძლება პირდაპირ მექანიკურ თარგმანს ნუ დ ებთ და გადაამოწმეთ რომ გასაგები და გამართული ე ნით იყოს ტექსტი, რადგან ძალიან საინტერესო ინფ ორმაციაა

Dodaj komentarz