Abortiporus (Abortiporus biennis)

Systematyka:
  • Podział: Basidiomycota (podstawczaki)
  • Podział: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Klasa: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Podklasa: Incertae sedis (o niepewnej pozycji)
  • Zamówienie: Polyporale (Polypore)
  • Rodzina: Meruliaceae (Meruliaceae)
  • Rodzaj: abortiporus
  • Typ: Abortiporus biennis (Abortiporus)

Abortiporus (Abortiporus biennis) zdjęcie i opis

Zdjęcie: Michael Wood

abortiporus – Grzyb należący do rodziny Merulievów.

To coroczny przedstawiciel dynastii grzybów. Łodyga grzyba jest słabo wyrażona i ma kształt podobny do owocu. Abortiporus można łatwo rozpoznać po kapeluszu. Jest średniej wielkości w stosunku do małej stopy i ma kształt lejkowaty, a nawet płaski. Wyglądają jak wachlarz lub pojedyncze kafelki. Często zdarza się, że rosną razem w formie rozety. Kolor czapek jest czerwony z brązowo-czerwonym odcieniem, a wzdłuż falistej krawędzi biegnie elegancki biały pasek. Konsystencja jest elastyczna. Bliżej górnej części miazga daje się łatwo przepchnąć, w dolnej usztywnia się i przepychanie nie jest już takie łatwe. Miąższ biały lub lekko kremowy.

Część zawierająca zarodniki jest również biała, ma kształt cylindryczny. Jego grubość sięga 8mm. Pory są labiryntowe i kanciaste. Są podzielone (1-3 na 1 mm).

Basidiomy mają wielkość około 10 cm, a ich grubość dochodzi do 1,5 cm. Rzadko spotyka się te siedzące, często mają boczną lub centralną nogę i wydłużoną podstawę.

Abortiporus ma tkaninę dwuwarstwową: kapelusz i łodyga grzyba pokryte są filcowo-gąbczastą górną warstwą, a druga warstwa znajduje się wewnątrz łodygi i ma strukturę włóknisto-skórzaną (jej cechą jest silne twardnienie po wyschnięciu). Granica między tymi dwiema warstwami jest czasami wytyczona ciemną linią.

Abortiporus można znaleźć w lasach liściastych i mieszanych, parkach, w których rosną lipa, wiąz i dąb. W takich miejscach należy zwracać uwagę na pniaki i ich podstawy, będzie tam na ciebie czekał Abortiporus. W lasach iglastych można go znaleźć niezwykle rzadko, ale na korzeniach drzew spalonych po pożarze są dość powszechne.

Należy pamiętać, że Abortiporus jest rzadkim grzybem, ale jeśli go spotkasz, łatwo rozpoznasz go po charakterystycznych cechach – wachlarzowatym i ciekawym kolorze.

Obecność Abortiporus powoduje białą zgniliznę różnych gatunków drzew.

Dodaj komentarz